10 Temmuz 2008 Perşembe

vay

yedi sene be yuh! rakamla da 7 yazıyla yedi.

allahım hiç bir şey anlamadım bu sefer. hala anlamadım. yedi senedir bakıyorum hiçbir şey göremedim. özür dilerim. daha vakti var belli ki. olmazlar vadisinde tek başıma geziyorum. ama ihtimallerin kaydından da kurtulamıyorum. gurursuzluk filan da dert değil, tamam. dert değil allahım, ne lazımsa yapıcam. ama ne lazım allahım ne lazım?

istanbul da beklesin sevgilim biraz daha. öpecem yanaklarından, bir eminönünden bir üsküdardan. koynunda poyrazlar üfleyip uyutsun, beni istanbul sevgilim avutsun.

Hiç yorum yok: