21 Aralık 2012 Cuma

Sen

beni sevdiğin zaman o benim işte. tam ve hafif.

oyuncu

bütün dünyamı yıkıp yeniden yaptı. daha önce yapmıştı, bak yine yaptı. dün başka mana verdiğim bazı şey şimdi başka manada.

bu çok güzel.

16 Aralık 2012 Pazar

eve muhabbet kuşu aldık. dedikodu yapmazdım diye sevinirdim. meğer sosyal ortamlara girmediğimdenmiş. acayip yapıyorum. herkese çarpmayan kabalıkları ben görüyorum. böyle denir mi? sınır burada olmalı? düzelmem lazım. düzeltme formülüm olsa iyi olurdu. bu arada muhabbet kuşu da aldık. bir ay kafesten çıkmayacak kafasını vurabilirmiş. ölebilirmiş. ben de çıkmasam kafesten iyi olacak. uçacağıma kafamı vuruyorum. evde otur sus pus.
- hey arkadaş, senin ne güzel bir arkadaşlığın var
- on numarayımdır
- kendi kendinle bütün günü geçirirsin artık
- neden olmasın, hadi kek yapalım
- tamam

bi baktım mütehassis olmuşum

2006 yılının Aralık ayında, son yarısının ilk başındaydık. Altunizade semtinde müjdeyi vermişti, demişti ki 13 Ocak'ta Pendik'te Mesnevi okumaya başlayacağız. 13 Ocak 2007 - Cumartesi günü oradaydım. Canımız şairimiz Mehmet Akif Ersoy'un ismini taşıyan sanat merkezinin küçük salonunda, yaklaşık elli kişiydik o ilk derste. Belki daha azdır, ama fazla değildir..

Bugün, yani 15 Aralık 2012 - Cumartesi günü, Pendik'te canımız derviş Yunus Emre'nin ismini taşıyan kültür merkezinin büyük, beşyüz kişilik salonundaydım. Ayakta kalan insanlar vardı, yerlere oturanlar, dışarıdaki televizyonlardan programı izleyenler..

En az yediyüz kişi bugün çok güzel şeylere teveccüh etti. Gözlerimle gördüm. İnsanı sevdim. Yine.

6 Aralık 2012 Perşembe

halk ve ekmek

halk ekmek büfesindeki satıcı her gün bi bahaneyle müşterilerini azarlıyor. resmen adamdan korkar oldum. sıra bana geldiğinde sözlüye kalkmış öğrenci psikolojisine giriyorum. bu sabah önümdeki adamı şöyle azarladı: -bu ne biçim poşet? böyle poşet mi getirilir, içine nimet koyacaksın bunun. yiyeceksin boğazından geçiçek. poşete bak!

ama halk ekmeğe bayılıyorum. yüzü sirke satan adamdan almak zorunda da kalsam vazgeçemem ondan :P

tv mevzuu

bir zamanlar ailelerin artık yalnızca tv karşısında bir araya geldikleri eleştirilirdi. artık onu da yapan kalmadı. herkes kendi bilgisayarından oturup izliyor dizisini v.s. tek başına. kitap okumaya filan hiç girmiyorum.

kim bilir bu gidişin..

yatağımda sinsi kirpiler dolaşıyor geceleri. gecelerden arta kalan zamanım daha da beter. işler gözümde büyüyor, lokmalar ağzımda büyüyor, çocuklarım gelişigüzel bir anne bakımıyla şöyle böyle büyüyor. bu sefer doğuya gidiyorum. bitmek bilmez bir haziran ülkesine. bavullarımı hazırladım sayılır. ama kafamı hazırlayamadım. o şimdi tilkilerle çakallarla dolu. nöronlarım sek sek oynuyorlar.
her şey olur. olacağına varır. olagelen olmaktadır. olanda hayır vardır. ol demekle olmuyor. ne oldum demiyceksin ne olucam diyceksin.
bak diyorum işte: ne olucam ben?