26 Eylül 2008 Cuma

Kadir gecesi

Bugün, uzun zamandır bir şeyler yazamadığımı düşünüp zihnime baltalar indirirken Kadir, kadrini gösterip bana bir bohça bıraktı. Yavaşça düğümünü çözdüm bohçanın içinden eskinin baharatlı kokusuyla sarmaş dolaş olmuş muhteşem bir dua çıktı. Fuzuli üstadın, yani yazmanın sihri eline bulaşmış olan o efendinin duası: "Ey, Arap Acem ve Türk milletlerine feyiz veren Tanrım! Sen, Arap kavmini dünyanın en fasih konuşan milleti yaptın! Acem fasihlerinin ise sözlerini, İsa nefesi gibi, cana can katan bir güzelliğe ulaştırdın! Ben Türküm ve Türkçe söylemek istiyorum!. Tanrım benden iltifatını esirgeme!" Amin

Hiç yorum yok: