bir büyüğünün sözünü dinleyip yıllarca her namazından sonra "Allah'ım beni Fatih Sultan Mehmed Hazretleri'ne komşu et" diyerek dua eden annaneciğimden ders alıyorum. annanem ömrünün en az kırk senesini o dünya güzeli Fatih Camii ile arasından incecik bir sokaktan başka bir şey geçmeyen evinde geçirdi. cenazesi de Fatih Sultan'ının huzurundan kaldırıldı. inanıyorum ki cennette de komşudurlar.
annanem Zehra Hanım'ın tertemiz duası sayesinde çocukluğumun çok günleri bisikletle Fatih Camii'nin avlusunda dolaşmak, taşlarını binlerce adımlamak bana da nasib oldu. bir de Sultanahmet'in avlusunu çok severim. ama Fatih Camii avlusu benim doğup büyüdüğüm evim gibi gelir, yuva hissi verir bana hep. özlerken de öyle özleniyor.
şimdi (30 sene sonra) buradan ancak bir ders çıkarabildim.
amin de istiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder