korktuğumda
yıldırımın vidalarını gevşetip gökten söken Rabbim
günlerin içindeki mayınları – ben yaşamadan- fünyeyle patlatan Rabbim
yine düşüyorum
bir kutu uyku hapına benzedi yine yaşamım
evdeki saksılarda yine plastik çiçekler büyümeye başladı
beni yırtar mısın yine kendimden
bir sürü kez yırtmıştın hani
bir sürü kez
bavulumun içindeki çamurlu günlerle kapına gelince gülümsemiştin
2 yorum:
amin ecmain.
benden duymuş olma ama ben etkilendim.
Yorum Gönder