Zırhımı büründüm. Kulaklarımı avuçlarımla tıkayıp başımı eğdim. Romanlar okuyorum. Dünyadan habersizim. Kurgu dünyaların mutluluğuna, mutsuz da olsa nasılsa gerçekdışılığına sığınıyorum.
Olup bitenin dışında değilim. Fakat olup biten benim tamamen dışımda. Gardım sağlam. Sanki gerçek dünya, içinde benim de yer aldığım (mesela yoldan geçerken çekmişler beni) berbat bir filmmiş gibi geliyor bana.
Aslında ben fantastik filmleri seviyorum. İçinde gemilerin uçuştuğu, ahtopotların konuştuğu, gökten harflerin filan yağdığı film tekliflerine açığım :)
Nabokov gelse de dans etsek..
2 yorum:
'gecenin bir vakti üç arkadaş kendi aralarında bir mevzu konuşuyorlardır. konunun en can alıcı noktasında konuşmaya dördüncü bir kişi dahil olur.en toparlayıcı, en noktalı cümleyi söylemiştir. fakat o, radyodadır, canlı yayında.'
'dört kişi ikişerli olarak sokakta yürümektedirler. öndeki iki kişi hararetli bir şekilde bir dergi baskısı hakkında konuşmaktadırlar. kağıtlardan, matbaa makinelerinden, yeni teknolojilerden, baskı hatalarından, yazarlardan.. konu uzundur, yol daha bitmemiştir. arkadaki iki kişi konuşmadan yürürler. arkadakilerden biri bir yerden sonra öndekileri dinlemeyi bırakır. hemen önünde takip ettiği kimseler olduğu için yolu takip etmeyi de bırakır. öyle bir dalar. huzurun bir dağ büyüklüğünde ipekten bir şal gibi gelip yeryüzünü örttüğü ender anlardan biridir. her şey sessizleşmiştir ve her ses duyulur bir haldedir. sonra birden öndeki iki kişiden biri hararetli konuşmasını yarıda kesip heyecanla arkasına döner. gözleri endişe ile açılmıştır. öndeki kişi tam arkasındaki kişiye şöyle der: "arkana dikkat et!" arkadaki kişi öndeki kişinin endişesini anlamlandırmaya çalıştığı çeyrek saniyeden sonra yavaşça arkasına döner. arkasında, en az 4 metre gerisinde geri geri gitmeye henüz başlamış ve hiç ses çıkarmayan bir otomobil vardır.'
işte bunlar benim filmimin fantastik kısımlarından :)
bu filmlerde de sanki ben oynamışım gibi geldi. ama bu defa tam seyirlik olmuş :)
Yorum Gönder