6 Ağustos 2012 Pazartesi

Ayşe sattın bana, umarım satarken bölünüp bir kısmı sana yapışmamıştır. nefes alamıyorum. kanepede uyuyakalırsın, rüyanda hep bir şekilde yatak odasından battaniye aldığını görürsün. milyon kere. ama kalkıp almadığın için, alamadığın için, o gücü kendinde göremediğin için, ayılamadığın için üşür kalırsın, fakat battaniyeyi de alma fikrinden kurtulamazsın. çok olgun bir arkadaşımın mutsuzluk tarifiydi bu. bir kere daha bunun üzerine bir tarif duymadığımı belirrtirim. ayşe sattın bana.

2 yorum:

jora silverstone dedi ki...

ben sana mutsuzluk mu sattım, başka birisi sana bir ayşe mi sattı? onu tam anlayamadım ama birincisi daha muhtemel görünüyor. öyleyse eğer, ücretim hiç tatmin edici olmadı diyebilirim!

vedide yalınayak dedi ki...

Sataşmasanıza bi kendinize.