2 Mart 2009 Pazartesi

torpil

nafiye teyzenin oğlu ali. benden 2-3 yaş filan küçük olması lazım. dün akşam başka bir takım akraba ile birlikte bizdeydi. çay sofrasında askerlikten bahis açılınca "benim torpilim yüksek yerden. askerlikten yırttım" dedi.
ali bir buçuk yaşındayken bir apartmanın altıncı katındaki evlerinin penceresinden aşağıya düşmüş. mucizevi şekilde kurtulmuş. ama kazada dalağı patladığı için askerlikten muafmış şimdi. "yüksek yer" dediği o yani...
bunun arkasından, divandan düşüp tam dokuz yıl bitkisel hayatta yaşadıktan sonra vefat eden başka bir çocuğun hikayesini anlattı başka birisi. çok geç olmuştu. hepimiz yattık.

bardağın dolu tarafıymış, yok efendim boş tarafıymış. sen hala kişisel gelişedur. dünyadaki bütün bardakların boş tarafları bir araya gelip gözüne girer bir gün. o zaman görürsün kimmiş dolu taraf.. fakat çok geç olabilir.
olmayabilir de.

Hiç yorum yok: