4 Şubat 2008 Pazartesi

bişey söyliycem

kendimle dalga geçmek ve herkesin önünde aşağılamak durumunu biraz abarttım. bundan sapıkça bir zevk alıyorum sanırım.

geçen gece ahmet hasta oldu. sabahleyin mustafa onu doktora götürürken ben cumartesi olduğu için derse gittim. sonra birileri sağolsunlar bizi arabayla bıraktı. arabadayken şu cümleleri kurdum: "insan hem aptal hem de bilgisiz olunca böyle oluyor işte. ben hiç boğaz ağrısı çekmedim. tuttum çocuğa zorla buzdolabından yeni çıkmış tatlı yedirdim. işte gece ateşlendi, 40'ın üstüne çıktı ateşi... mustafa da bana söylemişti, soğuk yedirmeyelim demişti."

burada bıraktım mevzuyu. ahmetin hastalığının virüs kaynaklı olduğunu söylemedim. yedirdiğim tatlıyı o gün doğru dürüst bir şey yemeyen oğluma biraz enerji olsun diye yedirdiğimi söylemedim. en önemlisi, sabaha kadar başında beklediğim oğlumun sabahleyin artık ateşinin olmadığını hastaneye babasıyla beraber gitmesinin yanlarında benim de olmamdan bir farkı olmayacağını söylemedim.

sonra düşündüm, insanlara haksızlık ettim. hakkımda özensiz, sorumsuz, sevgisiz biri olduğumu düşünmeleri için yaptıklarım geldi aklıma. pek doğru bulmadım davranışlarımı.

ama öyle sıkıldım ki insanların kendilerinin biricikliğini öne sürüp durmalarından, herkes hata yapar ben yapmam davranışlarından, bir şey yaptıysam elbette sebebi var, ne mükemmelim bir bilseniz durumlarından.. öyle değil.

"öyle olsa dünya böyle olmazdı. hepiniz hemen hemen benim kadar düşe kalka yaşıyorsunuz. aptalca şeyler yapıyorsunuz." demek istiyorum burdan bütün dünyaya.

2 yorum:

ayse dedi ki...

evet özellikle ben en az senin kadar düşe kalka yaşıyorum!
dünya neden böyle oldu yani? bizim hatalarımız yüzünden mi? ben kendi payıma özür diliyorum eğer öyleyse.

vedide yalınayak dedi ki...

hayır hatalar yüzünden değil. hatalarımızı bilmemek yüzünden bence.