sonunda iyice zıvanadan çıktı durum. artık kafamdan geçen düşünceleri takib edemez oldum. adeta bağımsızlıklarını ilan ettiler. bir konuda düşünmek icab etse kafamda ışık hızıyla bi takım dolaplar dönüyor hooop sonuç! ama sen o sonuca nasıl vardın, elindeki verileri nasıl kullandın? bunlar cevapsız. matematik imtihanında olsam hoca kesin kopya çekmiş muamelesi yapar, sıfır alırım. gerçi cevaplar doğru oluyor çoğu zaman. yani aslında rahat 90 filan almam lazım . (adi hoca!)
tabi böyle olduğu için konuşmakta da zorlanıyorum. çevremdeki tartışmalara filan katılamıyorum. insanlar kendi doğrularına ikna etmek için ardarda çeşitli savlar öne sürüp, güzel güzel izah ederken meseleleri benim yaklaşımım şöyle oluyor: öyle değil. şöyle.
niye? onları ben biliyorum da anlatamam. yakalayamadım. koşa koşa geçip giderlerken kafamdan, uzaktan izledim. tiplerinden anladım. temiz adamlara benziyorlardı :)
1 yorum:
heh, ben de aynı senin gibiyim.
bazen bir yerinden tutup açıklamaya başladığımda yavaş yavaş gerisini hatırlıyorum ama değişik bir macera oluyor bu. bir savı savunurken bir sonraki basmağı hatırlayıp hatırlamayacağımdan emin olmadan kendimden emin bir şekilde konuşmak.. kimse bilmiyor tabi bunu senden başka.
Yorum Gönder