26 Kasım 2009 Perşembe

dibi

bir süredir düşüyordum. artık durdu.

bari harry potter seyredeyim dedim. bir tane kesmedi, bir tane daha seyrettim. saat 2:30 oldu. uykum iyice kaçınca ataraxı diktim kafaya. sabah bir kalktım öğlen olmuş. kurbağa gözlerimin arasından açlıktan ağlayan çocuklarımı seçtim. ne verdiysem doymak bilmediler. hiçbirisi.

kızgın mıyım üzgün müyüm mutsuz muyum mutsuzluktan geberiyor muyum mübarek günde. ne?

Hiç yorum yok: