1 Temmuz 2009 Çarşamba

tadilat

Annemin evinde tadilat var. lavabolar sökülüyor. sonra kapılar sökülecek ardından da evin gıcırdayan tahtaları. Bu tadilatı en çok ben istedim. Annem rahat etsin diye. Çocukluğumun sık sık o evde karşıma çıkmasın diye. Sinir bozucu bir şey. Sürekli hastalıklı bir çocukla burun buruna gelmek. Ben dünyaya alıştım. Dünyaya alışamayacağını zanneden bir zibidiyle uğraşmak istemiyorum. Yeni ev iyidir. Yeni evimizde hem babam da ölmedi. o eski evimizde öldü. parkelerimiz ışıl ışıl olacak. kapılar gıcırdamayacak. ne güzel evin her yanı kırılıyor. çuval çuval beton, toz geçmiş çıkıtyor o evden. bu yeni evde henüz kimse ağlamadı. bu yeni evde henüz kimse ölmedi.

1 yorum:

jora silverstone dedi ki...

"yeni evimizde hem babam da ölmedi"
!! ne kadar vurucu bir cümle.
bir romanın girişi olmalı bu. hemen ikinci sayfayı çevirsi geliyor insanın.

bu arada tadilatınız da hayırlı olsun. beni yapılandan çok yapılanın söylenişi ilgilendirir oldu bu sıralar..