ibrahim abiye dert yanıyorum biraz. öyle çok uzun uzadıya değil, ucundan kıyısından. şimdi. aklıma çamlıcadaki evin salonunda tarçınlı çayın kokusu eşliğinde ve olanca kitap arasında sabaha kadar süren dertleşmelerimiz geldi.. ama ona bir şey diyemedim.
ne kadar dertleşiyor olsak da, kıyamadım ona, hatırlatamadım o zamanları..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder