23 Temmuz 2011 Cumartesi

ayşe

orada, üsküdar'daki eminönü iskelesinin önünde dikilmiş bekliyordum. canım volta atmak istemiyordu. büfenin önünde oturup bir limonata içmek de. kenardaki küllüğün yanında bir sigara tellendirmek, banka oturmak, telefonumu kurcalamak ya da herhangi başka bir şeyi. orada öyle dikilmiş bekliyordum. sağımdan solumdan inanlar geçip gidiyordu. hiç kimse biri değil, herkes hiç kimse. beklemenin verdiği memnuniyetle, yıllardır hep bekliyor olmanın geldiği, birikip sığıştığı dakikalarca. sadece bekliyor olmanın verdiği hazla. onu bekliyordum.

o.

geldi ve şenlendirdi bizi.

Hiç yorum yok: