11 Haziran 2010 Cuma
zaman
liseden bir arkadaşım kız kardeşiyle evimize geldi. o kız kardeş en son gördüğümde 7-8 yaşlarındaydı sanırım. şimdi üniversitedeymiş. çok da güzelleşmiş. avrupa birliği projelerden birine katılıp gençlerle gemiyle 12 ülkeyi gezmek için proje üretiyordu. daha doğrusu slogan. birden sıkılan bir portakal gibi hissettim kendimi. ben o kızın yaşını hangi ara bitirdim yahu. bu evle iki çocuk arasına ne zaman yerleştim. vesselam yaşlandık
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
eskiden bana 30 yaşında bir adam yaşlı bir amca olarak görünürdü. şimdi osman 30u geçti. ben de osmanı geçtim. yaşlı bir teyze olarak gözüne göründüğüm bütün tıfıllar arasından en çok da geçmiş zamanın ayşesine kızgınım. bi de artık kırşıklık engelleyici kozmetik kullanma devrine girdim. yetmezmişim gibi.
ayrıca burayı yazılarla donattığın için teşekkür ederim ayşe.
ben de elimden geldiğince yorumlarla donatacağım.
kırışık engelleyici kremi çöpe at zira küçük tavuk her zaman piliç
"bu evle iki çocuk arasına ne zaman yerleştim" cümleni geceleyin çıkıp duvarlara yazmak istiyorum. mor sprey boya ile.
ben de bu eve yerleşememiştim. şimdi yerleşmek için başka bir eve gidiyorum.
- korkuyorum.
- neden?
- çok insani bir şey. sadece korkuyorum.
çok dua edin bana, boş vaktiniz olursa.
fatmacığım sana dün uzun uzun dua etmiştim. pişti oldu. evini değiştiriyorsun demek. inşallah daha büyüktür yenisi. ve daha çok deniz görüyordur. çok sevindim bayağıdan beri düşünüyordun. iyi olmuş. umarım konak kapatmışsındır
ya bir de hayırlı kandiller. amin.
:)
çok sevindim ben şimdi gece gece. keşke daha önce okuyup daha önce sevinseydim diyecektim ama keşke demek iyi bişey değil. çok çok teşekkür ederim. ve amin, amin..
konak değil ama buradan büyük. bir haftaya kadar taşınıyoruz inşallah. sonra kalmaya bekliyorum. zaten okullar da tatil. di mi ama?
Yorum Gönder