canavar yatak

hiç açmayı denemedim içini. hayret ediyorum şimdi. günümün en az üçte birini üzerinde, kıyısında köşesinde geçirdiğim bu şeyin içini bilmek istemeyişim, tüylerimi ürpertiyor. allah verdi mi, sağdan soldan veriyor.

çeşit çeşit örtülerle bezedim. yüzde yüz pamuklular, naturel uyumlular falan.. renklerin ardına gizledim onu. gizletti kendini. orada sessiz, tehlike siz miş si niz gi bi durdunuz. ah, beni uyuttunuz.

her geçen gün, bağımlılığını artırdı. salı 10 dakika daha fazla beraber olduk. çarşamba, bir on dakika daha. perşembe cuma derken.. pazarlar pazarları, çarşambalar çarşambaları kovaladı.

orada bir çocuk, her şeyden haberli, hiçbir şeyin farkında, dikili durdu.

sordu bir gün babasına: "anneciğim nerede?"

"yatak yedi anneni. böyle olacağı belliydi."