he shot me down: bang bang!

Nancy teyze çok güzel söylüyor şarkıyı. Babasının sesine aşinaydım da kendisininkini ilk kill bill'de duymuştum. Vurulmuştum.

Ondan sonra ne zaman vurulsam çığlıklar koparan sesler değil, sakin sakin "bebeğim beni vurdu" diyen o ses döndü durdu içimde. Kötü bişey değil bu ama belki iyi de değildir.

Oradaki "bebeğim" kısmı çok ilgimi çekiyor. Yani öyle ki bir yabancı vuramaz zaten seni. Tabancalar, keskin nişancılar konumuz olmadığına göre başkasının "bang bang" leri sinek vızıltısı gibi gelirken, "my baby shot me down" .

yazıktır..

Mütenahi

Size ne anlatsam acaba? Uzun zamandır buraya yazmıyor oluşumun tek sebebi üşenmem değil elbette. Böyle, nasıl desem, böyle bi değişik işte. Ruh halim.

Demin 'enseyi karartmak' deyimi hakkında ufak bi araştırma yaptım. Okuduklarımın hiçbiri asıl anlamı veriyormuş gibi gelmedi bana. Ama veriyor da olabilir tabi. Şu anda yapacağım ilk şeylerden biri olacak olsa da aslında son yapmam gereken şeydir, zannettiğime güvenmek.

Ama o öyle bir tabir ki, zaten manasını kendi veriyor ruhen, sanki. Bana öyle geliyor azizem ne yalan söyleyeyim..

Ben enseyi karartmışım, bir konuda. Bu gece fark ettim. Yani nasıl böyle kendime bile hissettirmeden yapabilmişim bunu acaba, bilemedim. Birine baktım, ondan ümidimi kestiğimi fark ettim. Hem de bunu o ümit verici bir cümle kurduğunda fark ettim. Çok canım yandı benim.

bâde-i zehr-i gam-ı firkate yandım bu gece

sızlayan kalbime, hüsrânıma yandım bu gece

deniz-i giryemi mehtabı dahî şâd ederek

öperek pâyini mest olduğum andım bu gece

bastığın yerlere hasretle kapandım bu gece

çile bülbülüm çile

uykum var. neşem yok. neşem olsa, uykum olmaz mıydı acaba?

şimdi bir sese, soluğa ihtiyacım var. hiç yok onlardan burada. olsaydı, ihtiyacım olmazdı.

"cehalet, mutluluktur." derler ya, bu kelime seçimleriyle tam katılmasam da, üzerine düşünmeden de duramıyorum. şu anda bildiklerimin bazılarını biliyor olmasaydım, daha mı mutlu olurdum acaba?

oysa, hapı yuttuk. kırmızı kırmızı.

bu aralar her şey, her şey gibi.

-----

sevgili sevgililer, bir diğer hiçbir şey anlatmadan her şeyi anlatma çabalaması yazımızın da sonuna gelmiş bulunuyoruz. esen kalın.

meraba günlük,

hatırlar mısın, bir zamanlar buraya en iyi erkek vokal dave gahan'dır gibi bişey yazmıştım. şimdi -radiohead'in solisti ve herşeyi- thom yorke'un daha iyi olduğuna karar verdim. benim dünyamda elbet, ve şu an için pek tabii.

gerçi manyak gibi bişey. basbaya itici. aslında sesi de aman aman güzel değil. ama allah'ı var. az gelir, az bulunur cinsten. çok da şair şarkı sözü yazıyor. uzun süre dinleyince intihara meyil yapabilesi var. ama ben intihar etmem. acele etmesem de ecele yeterince yakınım. ne uğraşıcam.

şarkı seçince buraya eklerim. istersen bakarsın. zorla değil. her şey güzellikle.

***

kendime bir amazon kindle almak istiyorum sevgili günlük. hayatımda teknolojinin yerini büyüttükçe kafamın küçüldüğünü hala anlamamışımcasına. kütüphanemde bulunan kitapların içeriklerini bile beynime kaydetmeye zahmet etmeyen ben hele binlerce kitabı cebimde taşımaya başlarsam iyiden iyiye boşkafa olup çıkarım herhalde.

dertleşme

bayram geliyor. bayram gelirken ondan önce de arefe geliyor. arefe içinse özel hazırlık yapmam gerekiyor.

fıtr bayramında olduğu gibi içim sevinçle dolu değil. biraz endişeliyim açıkçası. boyumu ölçüp ölçüsünü bana vereceklermiş ben de alacakmış gibi. bir endişe.

hazırlanmak için iki günüm kaldı ve saat hiç utanmadan 05:54'ü gösteriyor.